Sayfa Sayısı: 334
Melek temalı kitaplar okumaya yeni başladım denilebilir aslında ama şimdiden en keyif aldığım konu olmakta da iddalılar. İlk melek temalı okuduğum kitap olan Duman ve Kemiğin Kızı ile zirveye yerleşmiş olsam da daha sonra okuduğum Araf'tan sonra büyük bir düşüş olmuştu ve Gölgeler'den önce okuduğum Meleğin Düşüşü ile melekler gözümde yine zirveye yerleşmiş oldu. Şimdi ise bir kaç gün önce bitirdiğim Gölgeler kitabının yorumu ile karşınızdayım :)
Gölgeler ya da orjinal adıyla Shadows ocak ayında Yabancı Yayınları ile raflardaki yerini aldı.4 kitaptan oluşan serinin ilk kitabı olan Gölgeler benden geçerli notu almış bulunmakta. Rephaim serisi de yazar Paula Weston'ın ilk kitabı ve ilk serisi.
Gaby Winters ikiz kardeşi Jude'u trafik kazasından kaybetmiştir ve biz okuyucular da daha ilk sayfadan itibaren bunu acısını okurken hissedebiliyoruz. Geceleri kabuslar gören, aklına gelen anılarıyla mücadele etmeye çalışan Gaby aslında yaşadığı hayatının bir yalandan ibaret olmadığını bilmiyordur. Tabii bir de kabuslarında gördüğü hem ürkütücü hem de aşırı derecede yakışıklı olan erkeğin aslında geçmişinden itibaren hayatının bir parçasının olduğunu. Gaby'nin gördüğü rüyalar daha doğrusu kabuslar onu o kadar fazla etkiler ki -zaten rüyasında gördüğü hiç de etkilenmeyecek gibi değildir- Kraranlık Düşünceler adında bir hikaye paylaşma platformuna gördüklerini yazarak paylaşmaya başlar. Kabuslarını tüm dünya ile paylaşmaya başlamasıyla hatırlamadığı geçmişinde Rafa adında bir -i onu bulmayı başarıs. Bir yıldır Gaby ve ikiz kardeşi Jude'u arayan Rafa sonunda buldum derken Gaby'nin hiçbir şey hatırlamadığını ve Jude'un öldüğünü öğrenmesiyle üst üste yıkılır. İlk başlarda Gaby'nin numara yaptığını sanan Rafael ne yapacağını şaşırmıştır. Ama bakıyor ki Gaby gerçekten hatırlamıyor işte o zaman ne yapacağını bu sefer ciddi manada bilmiyordur. Ve Rafa nereden başlayıp anlatacağını bilmiyordur ki olaylar o kadar karışık ve çok fazla detayı olması da beni de biraz afallattı açıkçası ben bu kadar derinlemesine ve her detayına kadar düşünülen bir kurgu beklemiyordum. Geçmiş hem Gaby hem de bizim için kocaman bir soru işareti iken Rafa'nın ağzından laf almak da bir hayli zor olunca sinirlenmedim değil. ''Ne parça parça anlatıyorsun arkadaşım ne diye kafamı allak bullak ediyorsun.'' demek istedim. Çünkü cidden okurken parçaları birleştirmek de zorlandım ve buna hiç zevk vermedi -_- Rafa sonunda doğru düzgün anlatmaya başladığında olaylar ve kurgu çok fazla değişiyor ve bir anda ne olduğunu şaşırıyorsunuz. Karakterler açısından zengin diyebiliriz ama bazı karakterlerin isminin çok fazla geçmesine rağmen ayrılan bölümün az olması biraz garip olmuş gibi geldi bana. Ve Gaby'nin söz dinlemeyen halleri de ayrı bir sinir etti diyebilirim aslında biraz haklı kız sonuçta önüne adonisli, yeşil gözlü bir adam çıkıyor ve yaşadığın hayat bir yalandan ibaret dese biz ne yaparız bilemiyorum. Hani başka şartlar altında olsam direk Rafa'nın üzerinde atlarım ama Gaby gibi beklemek en iyisi sanırım ^_^
Baskı Yılı: 2014
Kitap Kokusu Puanı: 3,5/5
Gaby Winters yaklaşık bir yıl önce ikiz kardeÅŸi Jude’u bir trafik kazasında kaybetmiÅŸti. Kazadan sonra bedeni iyileÅŸmiÅŸti ama acısı hâlâ ilk günkü gibi tazeydi ve kâbusları bitmiyordu: Her gece kâbuslarında iblislerle ve cehennemin diÄŸer yaratıklarıyla savaşıyordu.
Ve sonra karşısına Rafa çıktı. Rafa, sadece kâbuslarında sık sık gördüğü çocuk deÄŸildi, aynı zamanda ikiz kardeÅŸi Jude’la da bir geçmiÅŸleri olduÄŸunu iddia ediyordu. Gaby, hayatı ve kendi hakkında bildiÄŸini düşündüğü gerçeklerin sadece birer yalan olduÄŸunu kabul etmek zorunda kalmıştı ve bulması gereken gerçekler kâbuslarındaki gölgelerde gizliydiler.
Rafa kimdi? Refaimler kimlerdi? Ve en önemlisi Gaby kime güvenebilirdi?
“Sıkı, zekice yazılmış ve farklı… OkuduÄŸum en iyi melek temalı kitaptı!” – Alpha Reader
Melek temalı kitaplar okumaya yeni başladım denilebilir aslında ama şimdiden en keyif aldığım konu olmakta da iddalılar. İlk melek temalı okuduğum kitap olan Duman ve Kemiğin Kızı ile zirveye yerleşmiş olsam da daha sonra okuduğum Araf'tan sonra büyük bir düşüş olmuştu ve Gölgeler'den önce okuduğum Meleğin Düşüşü ile melekler gözümde yine zirveye yerleşmiş oldu. Şimdi ise bir kaç gün önce bitirdiğim Gölgeler kitabının yorumu ile karşınızdayım :)
Gölgeler ya da orjinal adıyla Shadows ocak ayında Yabancı Yayınları ile raflardaki yerini aldı.4 kitaptan oluşan serinin ilk kitabı olan Gölgeler benden geçerli notu almış bulunmakta. Rephaim serisi de yazar Paula Weston'ın ilk kitabı ve ilk serisi.
Gaby Winters ikiz kardeşi Jude'u trafik kazasından kaybetmiştir ve biz okuyucular da daha ilk sayfadan itibaren bunu acısını okurken hissedebiliyoruz. Geceleri kabuslar gören, aklına gelen anılarıyla mücadele etmeye çalışan Gaby aslında yaşadığı hayatının bir yalandan ibaret olmadığını bilmiyordur. Tabii bir de kabuslarında gördüğü hem ürkütücü hem de aşırı derecede yakışıklı olan erkeğin aslında geçmişinden itibaren hayatının bir parçasının olduğunu. Gaby'nin gördüğü rüyalar daha doğrusu kabuslar onu o kadar fazla etkiler ki -zaten rüyasında gördüğü hiç de etkilenmeyecek gibi değildir- Kraranlık Düşünceler adında bir hikaye paylaşma platformuna gördüklerini yazarak paylaşmaya başlar. Kabuslarını tüm dünya ile paylaşmaya başlamasıyla hatırlamadığı geçmişinde Rafa adında bir -i onu bulmayı başarıs. Bir yıldır Gaby ve ikiz kardeşi Jude'u arayan Rafa sonunda buldum derken Gaby'nin hiçbir şey hatırlamadığını ve Jude'un öldüğünü öğrenmesiyle üst üste yıkılır. İlk başlarda Gaby'nin numara yaptığını sanan Rafael ne yapacağını şaşırmıştır. Ama bakıyor ki Gaby gerçekten hatırlamıyor işte o zaman ne yapacağını bu sefer ciddi manada bilmiyordur. Ve Rafa nereden başlayıp anlatacağını bilmiyordur ki olaylar o kadar karışık ve çok fazla detayı olması da beni de biraz afallattı açıkçası ben bu kadar derinlemesine ve her detayına kadar düşünülen bir kurgu beklemiyordum. Geçmiş hem Gaby hem de bizim için kocaman bir soru işareti iken Rafa'nın ağzından laf almak da bir hayli zor olunca sinirlenmedim değil. ''Ne parça parça anlatıyorsun arkadaşım ne diye kafamı allak bullak ediyorsun.'' demek istedim. Çünkü cidden okurken parçaları birleştirmek de zorlandım ve buna hiç zevk vermedi -_- Rafa sonunda doğru düzgün anlatmaya başladığında olaylar ve kurgu çok fazla değişiyor ve bir anda ne olduğunu şaşırıyorsunuz. Karakterler açısından zengin diyebiliriz ama bazı karakterlerin isminin çok fazla geçmesine rağmen ayrılan bölümün az olması biraz garip olmuş gibi geldi bana. Ve Gaby'nin söz dinlemeyen halleri de ayrı bir sinir etti diyebilirim aslında biraz haklı kız sonuçta önüne adonisli, yeşil gözlü bir adam çıkıyor ve yaşadığın hayat bir yalandan ibaret dese biz ne yaparız bilemiyorum. Hani başka şartlar altında olsam direk Rafa'nın üzerinde atlarım ama Gaby gibi beklemek en iyisi sanırım ^_^