1.Geçmişin olmasaydı bugün ortaya koymakta olduğun şey ne olurdu?
Geçmişime baktığımda hayatımı dönüm noktası dediğim bir olay yok ama ben yaşadığımın her anın bana bir şeyler kattığını ve her an yeni bir kişiliğe doğru gittiğimi düşünüyorum.
2.Annen, baban senin için ne ifade ediyor?
Biraz geçinilmesi zor bir insanım ve en ufak şeyler bile beni kavgaya götürebilir ama annem ve babam beni artık çözmüşler ve o anlarda veya genel olarak beni anlayan tek insanlar. İkisinin de yokluğunu yaşamadım ama çevremdeki arkadaşlarım ve akrabalarımdan anne , baba yokluğu çekenleri gördükçe , konuştukça hayatımı hayat yapan ve çoğu zaman yaşama umudum olan iki insan olduğunu düşünüyorum. (Annem ve babam bunu görseler duygulanırlar :) )
3.İmkansız olduğunu düşündüğün her şeyin kapılarını açmak için ne kadar gönüllü olurdun?
Bu mime zor demiştim de mi ? İşte tıkanıp kaldığım ve ne cevap vereceğimi bilmediğim bir soruyla karşı karşıyayım.Çok klişe bir ifade kullanarak , imkansız diye bir şey yoktur diyerek bu sorudan kaçmak istiyorum. :) Bu zamana kadar insanlar imkansız denilen neler neler yapmış neler... Bu yüzyılda bize imkansız gelen belki yıllar sonra olağan bir şey olacak o yüzden imkansızlık yoktur sadece doğru zaman vardır. (Evet. Mavi'den yardım aldım :) )
4.Şu an sen kimsin ve ne kadar büyük parlak ve faydalı bir macera ortaya koyacaksın?
Ben şu an insanlığa bir gram faydası olmayan bir öğrenciyim. Test kitapları,sınav stresi , aile baskısı gibi türlü işkencelere maruz kalan zavallı bir insanım. Yani benden bir 10 yıl boyunca pek bir şey beklemeyin. :) Faydalı macera mı? Faydalı ? Ben ? Şu an için sadece zararım var diye düşünüyorum. Macera ? Hayatımda tek aksiyon okuma kitabımı yere düşerken ya da üstüne su dökülürken kurtarmak yani benden macera da beklemeyin ama macerayı gerçekten çok istiyorum hatta hayalimde bindiğim uçağı kaçırmaları ve beni rehin almaları var :)
5.Kalbin daha önce kırılmamış olsaydı ne kadar neşeli, inanılmaz, olağanüstü, değerli ve tümüyle doyurucu bir ilişki içinde olurdun?
Bence kalbimiz kırılmalı , ağlamalı , üzülmeliyiz yoksa gülmemin , mutluluğunu ne kadar değerli ve paha biçilemez duygular olduğunu bilemezdik. Varsın kırılsın diyorum ben , elbet onu bir gülümsemesiyle onaracak insanlar karşımıza çıkacak.
En zorlandığım ama aynı zamanda en çok düşündüğüm ve en çok kendim gibi olduğumu düşündüğüm bir mimdi.
Müge'ye tekrar teşekkürler <3
Ben de Kristal Kitap'ı mimliyorum :)