Kitap Kokusu

GO! Kitap

Tanıtım || İşgalci - Melissa Landers (Alienated, #2) || GO! Kitap

6/09/2015 11:09:00 ÖÖ

3 Puan

Seri Yorumu: Aşka Var Mısın? + Sonsuza Kadar - Natasha Boyd (Eversea #1, #2)

5/30/2015 05:03:00 ÖS

Sayfa Sayısı: 368

Baskı Yılı: 2014

Dili: Türkçe

Yayınevi: Yabancı

Çevirmen: Filiz Tülek
Seri Sıralaması: 1/2

Goodreads Puanı: 4,18 (+8,129)

Kitap Kokusu Puanı: 3/5

"Eğer geleceğimde olacağını bilseydim, tamamen farklı bir yaşam seçerdim."

...kokusunu derin derin içime çektim. Sonra ağzımı kulağına yaklaştırdım. "Eğer farklı bir yaşam seçseydin, beni hiçbir zaman bulamazdın."

Sorumlulukları ve kendine olan güvensizliğiyle boğuşan, güneyli bir genç kız... Her şeyini kaybedebileceği son skandalından kaçan, Hollywood'un en gözde megastarı...?Onları sonsuza dek değiştirecek, tesadüfi bir karşılaşma, imkânsız bir birliktelik ve masalsı bir aşk hikâyesi...

Spoiler içerebilir!
Okuduğum ilk zamandan beri Aşka Var Mısın? kitabına yorum girmek istesem de bir türlü vakit ayıramamış daha sonra da araya kaynayıp gitmişti. Ben de bu kadar geç kalmışken bari ikinci kitabı bekleyeyim dedim ve ilk defa seri yorumu yapmak istedim. Aşka Var Mısın? kitabını ilk gördüğümde ve konusunu okuduğumda sıcak bakmamış ve alınacak listeme eklemeyi düşünmemiştim ama gelin görün ki Oburlar bu kitaba öyle güzel bir tanıtım yaptılar ki bu kitap demek ki tahmin ettiğimden daha iyi düşündüm. Ve böylelikle kitabı da almış oldum.

Ünlü Hollywood yıldızı Jack Eversea şöhretten ve sürekli takip edilmekten bıkmış bir şekilde kendini küçük bir kasaba atıyor. Tabii ki burada da bilindiğini bilen Jack Eversea her ne kadar ilk günler kendini bir müddet saklamayı başarsa da kısa bir zaman içerisinde kasabada yaşayan güneyli bir kız yani Keri Ann Jack Eversea'yi tanır. Birlikte geçirdikleri zaman boyunca aralarında bariz bir çekim olurken Keri Ann ona aşık olmaması ve bu durumun geçici olduğunu sürekli kendine hatırlatmak zorunda kalır.. Birlikte her ne kadar güzel vakit geçirseler de bu uzun sürmez. Jack'in yeri bulunur ve eski sevgilisi, menajeri ve paparaziler peşlerini bırakmaz. Olaylar ilerken Keri Ann Jack ile alakalı öğrendikleri ve ondan gizlediği şeylerden dolayı ondan bir anda ayrılma kararı alıyor. Havada bir son ile biterken sinir olmadım değil. İki kitap olmasına pek de gerek olmadığını anladım aslında ikinci kitabı da okuduktan sonra. İlk kitapta muhabbetleri, tanışmalarını okumak gerçekten keyifli olsa da ikinci kitaptan keyif aldığım söylenemez. Birinci kitap da tahmin edilebilirdi ama bu durumun ikinci kitabın tahmin edilebilir olması kadar keyifsiz bir durum değildi.
İlk kitabı da rahatlıkla tahmin ettim ama ilk konuşmaları ve tanışmaları gibi bölümleri okumak güzeldi.
İlk kitapta Keri Ann bazı konulardaki güçlü duruşunu sevmiştim ama ikinci kitaba baktığımızda aşk acısı çeken Keri Ann görmek kötüydü. Sanırım benim açımdan ikinci kitabı sevmemem de en önemli paya sahip olan etken de bu.
İlk kitap keyifli bir çik-lit olsa da ikinci kitap bekleneni vermedi benim açımdan. Kitabın büyük bir bölümünü de sinir olarak geçirdiğimden keyif alacak bir nokta bulamadım.
İlk kitabı sevdiyseniz ikinci kitap için beklentinizi biraz düşürmenizi öneririm.

5 Puan

Blog Tur || Amy Engel - Kurucunun Kızı (Kurucunun Kızı #1) || Kitap Yorumu

5/16/2015 10:19:00 ÖS

Orjinal Adı: The Book of Ivy
Yazar: Amy Engel
Çevirmen: Merve Özcan
Yayınevi: Yabancı Yayınları
Goodreads Puanı: 4,21 (+2,837 oylama)
Kitap Kokusu Puanı: 4.5/5

Dehşet verici bir nükleer savaş sonrası Amerika Birleşik Devletleri büyük ölçüde yok edilmiş, sadece küçük bir grup hayatta kalmıştı. Geriye kalanları kimin yöneteceği konusunda Lattimer’lar ve Westfall’lar arasında çıkan savaşı Westfall ailesi kaybetmişti. Ve beş yıl sonra barış ve kontrol, her yıl yapılan bir törenle, kaybeden tarafın kızları ile kazanan tarafın erkeklerinin evlendirilmesiyle sağlanmaktaydı.

Bu yıl benim sıram gelmişti.

Benim adım Ivy Westfall ve görevim basitti: Başkan’ın oğlunu, müstakbel kocamı öldürmek ve Westfall ailesinin gücünü geri kazanmasını sağlamak.

Ama görünen o ki, Bishop Lattimer ya çok yetenekli bir oyuncu ya da ailemin iddia ettiği gibi kalpsiz, zalim bir çocuk değil. Hatta beni bu dünyada gerçekten anlayan tek kişi bile olabilir. Ama kaderimden kaçmama imkân yok. Ben Westfall mirasını geri alacak kişiyim. Çünkü Bishop ölmeli. Ve onu öldüren ben olmalıyım…

“Bir oturuşta okudum. İ-NA-NIL-MAZ-DI! O nasıl bir sondu öyle?!” — Wendy Higgins, Tatlı Şeytan ve Tatlı Tehlike romanlarının yazarı

“Etkileyici ve ince düşünülmüş bir dünya, merak uyandırıcı bir başlangıç, cesur bir kahraman.”  — Kirkus Reviews

“Güçlü karakterler, karmaşık ilişkiler, politik entrikalar ve ihanet, kitabı elinizden bırakmanıza engel olacak; daha fazlası için sabırsızlanacaksınız!” — School Library Journal

“Kurucunun Kızı’nda bir distopyada arayacağınız her şey var: tüyler ürpertici bir olay örgüsü, heyecan verici karakterler ve her kelimesi özenle yazılmış bir hikâye.”  — Insightful Minds Reviews

Merhabalar ^_^

Kurucunun Kızı kitabından hâlâ haberi olmayan var mı? Peki ya, Yabancı Yayınları'nın düzenlediği bu etkinlikten?

Kurucunun Kızı kitabını daha önce The Book of Ivy adıyla görmüştüm ve o zamandan beri Yabancı Yayınları'nın çıkarmasını bekliyordum. Mayıs ayının başında da raflardakini yerini aldı. Konusuyla, cildiyle ve aynı zamanda da kapak tasarımıyla dikkatleri üzerine çekmişti. Bir de bunların üzerine Yabancı Yayınları'nın blogger katılımı ile düzenlediği tanıtım ve blog tur etkinliği ile de kitabı daha da bir yakından tanıma fırsatımız olmuş oldu.

Kitabımız, nükleer savaş sonrasında Amerika'nın büyük ölçüde yok edildiği bir zamanda ve yerde geçiyor. İnsanlığın büyük bir kısmı yok olmuş ve geri kalan az sayıda insan ile sayıyı arttırmayı amaçlayan bir uygulama sürdürülmekte. Kalan küçük toprak parçasının yönetimini Lattimerlar kazanır. Kaybeden taraf ise Westfalllar olmuştur. Bu iki topluluk arasındaki gerginliği azaltmak ve aynı zamanda azalan nüfusu arttırmak için 16 yaşına gelen her genç karşı taraftaki kendine uyan kişiyle evleniyor ya da daha doğrusu evlenmek zorunda kalıyorlardır.

Bu sisteme karşı çıkanlar çitin öteki tarafına bırakılıyor yani idamdan farksız bir durum. İnsanların büyük bir kısmı kabullenmiş olsa da Kurucunun Kızı Ivy Westfall bu uygulamayı ve bu uygulama ile birlikte gelen her şeye karşı. Bu yüzden de Başkanın oğlu Bishop'u evlendikten sonra öldürmesi onun için ilk bakışta çok da zor olmayacaktır.
Ivy aslında kardeşinin yerine zorunlu geçen bir piyon. Yıllardır babasıyla Bishop'u öldürme hayallerini kuran aslında Ivy'nin kardeşi Callie ama gelin görün ki Bishop ve Callie'nin evlenmesi gereken o 16 yaşlarında olduğu yıl Bishop evlenmek istemediğini açıklamış ve öldürme işi Ivy'e kalmıştır.
Kitabın arka kapağını ilk okuduğumda Bishop karakterini çok çok farklı bir şekilde kafamda canlandırmıştım. Ama kitabın daha en başından aslında benim kafamda oluşturduğum karakter ile kitaptaki karakter arasında dağlar kadar fark olduğunu fark ettim. Ivy, Bishop'u öldürmesini kesin bir dil ile anlatınca Bishop'un gerçekten ölmesi gerektiğini düşünmüştüm ama az öncede dediğim gibi bu fikrim de kitabın ta en başından çürütüldü.
Distopyalarda genellikle 16-17 yaşındaki karakterlerin ön planda olduğundan yakınır dururuz. Kurucunun Kızı'nda da yine bu durumu görüyoruz ama ana karakterlerden biri olan Ivy'de 16 yaşında olması rağmen bunu okuyucuya hissettirilmemiş yine diğer ana karakterimiz Bishop da 18 yaşında yine hissettirilmiyor. Bu da kitabın artılarından sadece biri. Bunun dışında az önce bahsettiğim kitabın geçtiği dönemi ve kurguyu da çok sevdim.
Kitapta aslında aksiyon az ama bu diğer kitaplara göre beni hiç rahatsız etmedi. Kitap boyunca biz okurlar daha çok karakterlerin arasındaki duygu değişimini ve buna bağlı olarak gelişen olayları okuyoruz. Ivy'nin o gözü pek ve sözünü sakınmayan biri olması ve Bishop'un Ivy'nin zekice sorulmuş sorularına zeki bir şekilde verdiği yanıtlarla ben okuyucu olarak kitaba dair bütün beklentilerimi karşıladım.

Kitabın konusu aslında bize pek de yabancı değil ama Amy Engel ufak dokunuşlarla konunun nasıl değiştirilebileceğini ve nasıl daha iyi olabileceğini kanıtlamış durumda.

Ivy ve Bishop'un arasındaki ilişkiden detaylı bahsetmek istiyorum şimdi. Ivy ve Bishop belki de şuana kadar okuduğum en uyumlu çift ya da ben halen kitabın etkisinden tam olarak çıkamadığım için bu durumdayım, bilemiyorum. Ama bildiğim tek şey var o da Ivy ve Bishop'un hikayesini daha fazla okumak istediğim. 269 sayfa kitabın bir bölümünden sonra o kadar az geliyor ki bir yanım ''Hilal yavaşla! Kitap bitiyor!'' derken diğer yanım ''Hızlı ol! Neler olacak merak ediyorum!'' diyordu. Böyle bir duruma düşmek de en kötüsü bence. İnsan ne yapacağını şaşırıyor. Bu kadar sevdiğin bir kitabı okuma serüvenin sadece bir buçuk gün olunca keşke ikinci kitabı hemen çıksa derken buluyor kendini insan.

Kitap boyunca Ivy'nin sistemi eleştirmelerini görüyoruz. Bu kısımlarda en sevdiğim noktalarından biri. Kimimizin görmediği noktaları başka bir sistem üzerinden bize iletebiliyorsa bence olmuştur bu kitap. Bu durum için en güzel örneklerden biri de hemen üstte gördüğünüz o turuncu arka planlı alıntı. Ivy her ne kadar babası ve ablasının anlattıkları ile kin gütmeye başlamış olsa da zaman içerisinde kendi fark ettiği ve bunları Bishop'a cesurca ve zeki bir dille aktarması Ivy karakterinin basite indirgememizin gerektiğinin kanıtıdır.
Okuduğum kitaplarda eğer gerçekten bir karakteri sevmiş isem diğer karakterler diğer sayfalar boyunca pek de dikkat etmeden ya da onları sevmeye çalışmadan okurum. Ama Kurucunun Kızı'nda bu durum biraz benim açımdan garipleşti. Şöyle ki ben ilk önce Ivy karakterini kararlılığına ve daha sonra da zeki olmasına bayılmıştım. Normal de bu kısımdan sonra diğer karakterler benim için pek önem teşkil etmezken Bishop bunları aşmayı başardı diyebilirim. Bishop'un naifliği ve o sakinliğinin altında yatan yaşının çok ötesindeki olgunluğu sayesinde de bu iki karaktere aynı anda aşık olmuş oldum. Konuşmalarını büyük bir dikkatle hatta sevdiğim yerleri tekrar tekrar okuyarak bu iki muazzam karakterin tadını çıkardım.
İki ana karakteri bu kadar çok sevmişken okuyucu olarak biz de gerçekten içimizin rahat edeceği bir son beklentisi ile son sayfalara yaklaşıyoruz ama o da ne... Cidden o son sayfalarda boğazınız kuruyor, sinirleniyorsunuz, ağlıyorsunuz, kendi kendine söyleniyorsunuz. Sonra... Sonra ne oluyor biliyor musunuz, elinizde kitap, gözü yaşlı şekilde ikinci kitabı istediğinize dair ağıtlar yakıyorsunuz. Ama maalesef ikinci kitap için biraz beklememiz gerekiyor. Neyse ki Yabancı bu konuda duyarlı, okuyucularını fazla bekletmez. :)
Kitap hem kurgusuyla hem de karakterlerin içinize işleyen duygularıyla benden geçerli not almayı başardı. Distopya türüne ilginiz var ise Kurucunun Kızı beklentilerinizi karşılayacak bir kitap olduğunu düşünmekteyim.

Son olarak Kurucunun Kızı'nın o mükemmel kapak tasarımı ve cildini daha yakından bakmak isterseniz, fotoğraflara bakmayı unutmayın!

Benim Uzak Yıldızım

Kitap Tanıtımı || Benim Uzak Yıldızım - Amie Kaufman & Meagan Spooner

5/08/2015 07:15:00 ÖS

Amy Engel

Tanıtım Etkinliği: Kurucunun Kızı - Amy Engel || Tanıtım + Ön Okuma + Çekiliş

5/05/2015 05:34:00 ÖS

Orjinal Adı: The Book of Ivy
Yazar: Amy Engel
Çevirmen: Merve Özcan
Yayınevi: Yabancı Yayınları
Goodreads Puanı: 4,21 (+2,713 oylama)
Kitap Kokusu Puanı: Yakında

Bu yıl benim sıram gelmişti.

Benim adım Ivy Westfall ve görevim basitti: Başkan’ın oğlunu, müstakbel kocamı öldürmek ve Westfall ailesinin gücünü geri kazanmasını sağlamak.

Çünkü Bishop ölmeli. Ve onu öldüren ben olmalıyım…

“Bir oturuşta okudum. İ-NA-NIL-MAZ-DI! O nasıl bir sondu öyle?!” — Wendy Higgins, Tatlı Şeytan ve Tatlı Tehlike romanlarının yazarı

“Etkileyici ve ince düşünülmüş bir dünya, merak uyandırıcı bir başlangıç, cesur bir kahraman.”  — Kirkus Reviews

“Hepinizin bildiği gibi,” dedi, “gencin ismini okuyacağım, o da öne çıkacak. Sonra zarfı açacağım ve karısı olacak kızın adını okuyacağım.” Aşağı, bize baktı. “Lütfen isminiz okunduğunda sahneye çıkın. Eğer bittiğinde isminiz okunmadıysa, bu sadece komitenin bu seneki oğlanların hiçbiriyle iyi bir eşleşme yakalayamadığınıza karar verdiği anlamına geliyor.” Bize canlı bir gülümseme verdi. “Bunda utanılacak bir şey yok,” dedi, “elbette.” Ama seçilmemek utanç vericiydi; herkes bunu biliyordu. Kimse yüksek sesle söylemiyordu ama kimseyle eşleşmemesi kızın suçuydu. Her zaman kızda bir şey eksik bulunurdu, asla öbür türlü olmazdı.

Çağırılan ilk isim Luke Allen’dı. Sarışındı, burnuna saçılmış esmer şeker gibi çilleri vardı. Bayan Lattimer önünde ismi yazlı zarfı yırtıp açarken gözleri biraz büyüdü, krem kartı çıkardı. “Emily Thorne,” diye çağırdı. Arkamdan hışırtı ve heyecanlı mırıldanmalar geldi, kafamı çevirdim. Ufak tefek, karamel saçlı kız kendi sırasında oturan kızların dizlerini geçti. Merdivenlerden sahneye ilerlerken birazcık tökezledi ve Luke elini almak için aceleyle öne ilerledi. Bazı kızlar, sanki bu gördükleri en romantik hareketmiş gibi iç çektiler ve ben gözlerimi yuvalarında, yerli yerinde durması için zorladım. Luke ve Emily rahatsızca dikildiler, birbirlerine kaçamak bakışlar attılar, sonra sıradaki çiftin ilan edilmesi için sahnenin kenarına kışkışlandılar.

Kalın zarf yığınını bitirmek saatler sürmüş gibi geldi. Ve o zaman bile oturan bir sürü kız vardı, yanımda olan da dâhildi. Bayan Lattimer son zarfı tutarken yanaklarından gözyaşları akıyordu. Ona sevinmesini, bu akşam eve gidebileceği ve gelin olmak dışında hayatında neleri başarmak istediğine karar verebileceği için mutlu olmasını söylemek istedim. Ama sözlerim soğuk bir rahatlatma olacaktı. Çünkü herkesin bu kız hakkın hatırlayacağı tek şey, eve evlenmeden döndüğü ve günün sonunda seçilmemiş olduğuydu.

Bayan Lattimer omzunun arkasından kocasına baktı ve başkan ayağa kalktı, podyuma yaklaştı. Uzun bir adamdı; oğlunun boyunu nereden aldığını görmek kolaydı. Koyu saçları zamansız şakaklardan grilerle lekelenmişti, çenesindeki çukur güçlüydü. Soluk mavi gözleri kalabalığı inceledi, benim üzerimde duraksadı. Omuriliğime bir titreme geldi ama bakışlarına karşılık verdim.

“Bugün özel bir gün,” dedi. “Normalde olduğundan daha da özel. Yıllar önce, savaştan sonra, nasıl tekrardan inşa edeceğimize dair anlaşmazlık vardı. Nihayetinde iki taraf bir uzlaşmaya varabildi.”

Savaşı bir anlaşmazlığa, mecbur bırakılmayı uzlaşmaya döndürmesini ilginç buldum. Bize anlattığı hikâyelerdeki kelimeleri çarpıtmada hep uzman olmuştu.

“Hepinizin bildiği gibi, babam Alexander Lattimer en sonunda kontrolü ele geçiren gruba liderlik etmişti. Ve Samuel Westfall ona karşı çıkmış ancak zaman içinde, gelecek için babamın vizyonunu kabul etmişti.”

Bu yalandı. Büyük babam asla Westfall için Lattimer’ın vizyonunu kabul etmemişti. Demokrasiyi, insanların oy hakkının olmasını ve hayatları hakkında söz sahibi olabilmelerini istemişti. Sürekli büyüyen, hayatta kalmayı başaran grubu, bu şekilde tutarak ve yerleşecek bu yeri bulana dek sürekli hareket ederek yıllarını harcamıştı. Sonra kendisi ve soyundan gelenler için bir hanedanlık isteyen Alexander Lattimer tarafından hepsi elinden koparılıp alınmıştı.

Kafamı kalabalıktaki babama ya da Callie’ye çevirmeye cesaret edemedim. Bunca yılın ardından duygularını saklamakta becerikliydiler ama ben gözlerindeki öfkeyi okuyabilirdim ve kendi gözlerimde gözükmesine izin veremezdim.

“Ve bugün, ilk defa bir Lattimer ve Westfall arasında bir evlilik oluyor,” dedi başkan Lattimer gülümseyerek. Bana içten göründü ve belki de öyleydi. Ama ben ayrıca bu evliliğin onun için ne demek olduğunu da biliyordum. Gücünü sabitlemek için başka bir yoldu ve buna çok memnundu. Babamdan sonra başka bir Westfall olmayacaktı. Başkan Lattimer için Westfall soyunun sona ermesi yeterli değildi; benim çocuklarımı da Lattimer’lara çevirmeliydi.

“Şimdiye dek ailelerimizden hiçbiri kız üretmekte pek başarılı olamamıştı.” Başkan Lattimer devam etti. Kalabalıktan hafif gülüşme sesleri geldi ama kendimi katılmaya zorlayamadım, katılmam gerektiğini bilsem bile. Gülüşmeler kesildiğinde, Başkan Lattimer herkesin görmesi için zarfı kaldırdı. “Başkan’ın oğlu ve Kurucu’nun kızı,” diye duyurdu.