Konuşmak gittikçe zorlaşıyordu. Boğazım sürekli acıyor, dudaklarım kuruyordu. Geceleri uyurken çenemi o

kadar sıkıyordum ki sabahları başım ağrıyordu… Ne zaman annemle, babamla ya da öğretmenlerden biriyle

konuşmaya çalışsam ya kekeliyor ya da donup kalıyordum. Sorunum neydi benim?

Melinda Sordino’nun bir sırrı var. Ama sırrını paylaşabileceği kimsesi yok. Bütün arkadaşları, hatta tanımadığı

insanlar bile ondan nefret ediyor. Ve günden güne içine kapanan Melinda, çareyi susmakta buluyor.

Yalnızlaştıkça susuyor, sustukça yalnızlaşıyor. Ta ki O ŞEY’den kaçıp saklanamayacağını, O GECE’yi

unutamayacağını anlayana dek…

 Konuş Benimle konusu ve aldığı ödüllerle ve aynı zamanda filmi olmasıyla beklentilerimin arttığı bir kitaptı. Hem de kitabın ilk sayfalarında yer alan Konuş Benimle kitabını yazdıktan sonra yazara gelen maillerle oluşturulmuş Dinle adlı şiir gerçekten çok güzeldi. Hatta ben orayı kitabın büyük bir çoğunluğundan daha çok sevdim bile diyebilirim.
 Beklentilerimin arttığından bahsetmiştim ama kitap beklentilerimi pek karşılayamadı desem doğru olacak sanırım. Kitabın konusu farkındalık yaratmak için muhteşem bir konu ama yazarın anlatımında duygu yetersizliği vardı.
Melinda gitmemesi gereken bir lise partisine gidiyor. Bu partide tecavüze uğruyor ve sonrasında polisi arıyor. Hiç kimseye ne olduğunu anlatmıyor. Okuldaki herkes polisi aradığı için ondan nefret ediyor. En yakın arkadaşı bile ondan uzak durmaya çalışıyor. Ve biz okuyucularda Melinda'nın bu dönemde yaşadıklarını ve duygularını okuyoruz. Hiç kimsenin ona inanmayacağını düşündüğü için kimseye anlatmadığı gibi aynı zamanda başka bir konu hakkında bile konuşmaktan çekinir duruma geliyor. Melinda'nın konuştuğu yerler bile zaten sayılı durumda. Melinda'nın yanında kendini rahat hissettiği tek kişi de resim öğretmeni olan Bay Freeman. Bay Freeman gerçekten farklı bir öğretmen, Melinda bu konuda gerçekten çok şanslı. Kapakta gördüğünüz ağacın çok güzel bir anlamı var. Şimdi söyleyip bütün heyecanı bozmamak için kendimi zor tutuyorum.
Melinda'nın yaşadıklarını okumak kötü değildi ama daha yoğun duygular ile inanın kitap çok daha farklı yere ve boyuta ulaşabilirdi.
Kitabın sonunda yazarla bir röportaj yer alıyor. Röportajda dikkatimi çok çeken bir durum var. Yazara kitabı okuyan bir erkek Melinda'nın neden bu kadar etkilendiğini anlamadığından bahsetmiş. İşte hâlâ ülkemizde ve dünyada sürekli tecavüz haberleri duymamızın sebebi hâlâ bu soruyu soran insanlar yüzündendir.
Konuş Benimle okullarda sıkça okutulan bir kitapmış aynı zamanda. Bizim ülkemizde de Konuş Benimle ya da aynı konuyu işleyen bir kitabın okutulması gerektiğini düşünüyorum.

-GO! Kitap'a teşekkürler!