UZAYLILAR İNSANLARLA İTTİFAKA HAZIRLANIYOR.
Bu kez de Dünyalı Cara Sweeney,  L’eihrlilerin konuğu.

L’eihrli erkek arkadaşı Aelyx’i, iki gezegen arasındaki ilişkileri yoluna koymak için, Dünya’ya gönderdikten sonra yabancı bir gezegende bir başına kalan Cara’nın etrafı onu istemeyen klonlarla çevrilmiştir. Hatta Aelyx’in evcil hayvanı bile ondan nefret eder. Yeni hayatına uyum sağlamak için her yolu deneyen Cara, çok geçmeden bu gezegende Aelyx ile mutlu olup olamayacağını sorgulamaya başlar.

Dünya’daki Aelyx’in durumu da Cara’nınkinden farklı değildir. Birbiri ardına düzenlenen suikastların hedefindeki  Aelyx, Dünya-L’eihr ilişkilerini güçlendirmek için yoğun bir halkla ilişkiler kampanyası yürütmeye çalışır. Dünya hükümetlerinin vatandaşlarından gizlediği küresel su krizine çözüm getirecek teknoloji L’eihrlilerin elindedir ama bu teknolojiyi Dünyalılarla paylaşmaları ancak ittifak kurmalarıyla mümkündür. Ama her iki taraftan da yükselen itirazlar ve ittifakı baltalayacak şiddet eylemleriyle Cara’nın da Aelyx’in de işleri hiç de kolay değildir.

İki genç âşık, bir yandan gezegenlerinin geleceği için canla başla mücadele ederken bir yandan da birbirlerinden sayısız ışık yılı uzakta ayrılık acısına katlanmaya çalışır… ta ki dünyalarına yönelik bir tehdit onları yeniden birleştirene dek.

Serinin ilk kitabı olan Yabancı'nın yorumu için burayı tıklayın!
Yeni bir yorumdan herkese merhaba ^^
Geçtiğimiz günlerde Müge ve Ecrin ile okuma etkinliğini yaptığımız Yabancı kitabının ikincisi İşgalci yorumuyla bu kez karşınızdayım!
Öncelikle ilk kitabı okumayanlar için spoiler içerecektir, baştan uyarayım.
Dünya ile L'eihr gezegeninin ittifak olmasına bir zamanlar karşı olan Aelyx ve onunla birlikte Dünya'ya gelen arkadaşlarının Dünya'ya diktiği bir fidan ile ekinlere zarar vermiş ve bu durum ortaya çıktığında büyük bir saldırıya uğramış ve maalesef Eron bu çatışmalar arasında öldürülmüştü.
İttifak öyle bir çıkmaza giriyor ki artık nasıl olur da tekrar ortak nokta bulurlar derken son bir şans doğuyor ve bu kez Cara'nın L'eihr gezegenine gitmesi kararlaştırılıyor ve tabii ki Aelyx de Dünya'da kalacak ve hem kendini hem de gezegenini Dünya'ya sevdirmeye çalışacaktır.
Yabancı kitabı bu şekilde sonlanmıştı. Olanları kısa bir özet geçerek  kendi aklımdakileri de tazelemiş oldum. ^^
İşgalci, Yabancı'nın tam da kaldığı yerde devam ediyor. Cara ve Aelyx birbirlerini daha yeni bulmuşken ayrılmak istemiyorken aynı zamanda bu görevin hem kendi gelecekleri hem de iki gezegenin geleceği açısından ne kadar önemli olduğunun da  bir hayli farkındadırlar.
Aelyx'i Dünyalılar ne kadar sevmemişse ne yazık ki aynı şeyler Cara içinde geçerli oluyor bu kitapta. İlk kitapta zaten hain damgası yapıştırılan ve en yakın arkadaşları tarafından ihanete uğrayan Cara bu L'eihr gezegeninde tek başına mücadele etmek zorunda. 
İlk kitapta bahsedildiği üzere L'eihr gezegeninde Dünyalıların yaşaması için koloniler yapılıyor ve sizde biliyorsunuz ki L'eihrliler de Dünyalılar'a pek de sıcak bakmıyorlar. Zaten bu durumu kitabı okuyunca, Cara'nın başına gelenlere tanık olunca daha da iyi kavrıyorsunuz. Dünyalılar'a sıcak bakılmadığı için yaşayacakları kolonilerde de onları özgür bırakmaya niyetleri yok. Öyle ki çoğu kişi nasıl Dünya'yı yaşanılamaz bir yer getirdiyseler burayı da öyle yapacaklarını düşünüyorlar. Ne yalan söyleyeyim haksız değiller desem yalan olur. Koloni az öncede dediğim gibi insan yaşamına çok ters. Mesela Dünyalılar mesleklerini kendileri seçemeyecek. Neye yatkınlıkları varsa ona  göre gruplara ayrılacak. L'eihr'in merkezine çok uzak bu koloniden Dünyalılar istediği zaman istediği yere seyahat edemeyecek. Bu olanlardan sadece bir kaçı ve ilk başta sorunsuz gibi dursa da Cara bunların Dünyalılar tarafından hoş karşılanmayacağına son derece benim. İşte bu yüzden de Cara'nın bu konuda bir sürü sorumluluğu var. Koloni şartlarını daha iyiye taşımak için uğraş veren bu yolda yılmayan Cara'yı okumak oldukça keyifliydi. Bu noktada Cara'nın o münazaralarda neden ve nasıl birinci olduğunu rahatlıkla görebildim ben.
Cara hem koloniyi daha iyi hale getirmek için çabalarken aynı zamanda bu gezegene de alışmak zorundadır ki inanın bu sandığımızdan çok daha zor. Dünya'dan çok farklı yasaların geçerli olduğu ve nerede nasıl davranılması gerektiğini bilmeyen Cara ilk başlarda oldukça zorlanıyor ama daha sonra alışmaya başladıkça hem bu yönetimin eksiklerini hem de artılarını göz önüne sermeye başlıyor. İlk kitapta L'eihr hakkında pek bir şey öğrenemediğimize yakınmıştım ama bu sorun Cara ile ortada kalkıyor.
Cara L'eihrliler ile uğraşa dursun ondan çok çok uzakta olan Aelyx de Cara'dan pek de farklı bir durumda değildir. Eron'un öldürülmesi ile iki tarafta çok gerkinken nasıl olur da iki gezegenin arasını eskisinden daha iyi hale getiririm diye kara kara düşünmektedir. Ha bir de unutmadan Aelyx ve arkadaşı Syrine sürekli tehdit ediliyor ve suikast planlarına kurban gitmemek için canla başla mücadele etmektedir. Syrine karakterini ilk kitapta sevememiştim ama bu kitapta onun hakkında da daha fazla bilgi öğreniyoruz ve bakış açımız oldukça değişiyor. Bir de David mevzusu var ama o konuya hiç girmeyeceğim ^_^
İlk kitapta yer alan blog kısmını oldukça sevmiştim. Eğer sizde benim gibi sevdiyseniz bu sefer İşgalci adı altında Cara yazılarına devam ediyor! Onları da tıpkı Yabancı'da olduğu gibi okuması keyifliydi. İlk kitapta benim beklediğimin aksine vıcık vıcık aşk yoktu ve aynı şeyi her ne kadar ilk kitaba göre daha fazla olsa da -ki bu çok normal artık- yine bizi sıkmayan ve bunaltmayan bir aşk hikayesine de tank oluyoruz. Biraz da kitabın olumsuz yönlerinden bahsedeceğim daha doğrusu benim pek beğenmediğim yönlerinden. İlk olarak Aelyx'in basit bir mikroskop altında gördüğü sudaki mikroorganizmaları Dünya'daki hiçbir bilim insanı görememiş mi?! Bu soru benim kafama çok takıldı açıkçası. Bunun dışında yine ilk kitaba göre aksiyon daha fazla ama tutarsızlıkların olduğu bölümler vardı. Spoiler! Mesela Aelyx'in kalbinin durması ve onu şaşılası bir şekilde tekrar hayata dönmesi. Basit bir elektrik verilmesi ile hayata geri dönülüyor ise o silahların o kadar fazla abartılması garip geldi bana. Ve son olarak kitabın sonundan rahat bir üçüncü kitap da gelir hani.Öyle bir ucu açık bırakıldı ki... Yazar her an üçüncü kitap için haber verebilir. Şaşırmam da böyle habere çünkü gerçekten çok gerekli. Son sayfalarda o kadar şey oluyor ama en sonunda hepsi bir sonuca bağlanmıyor ne yazık ki.
İlk kitapta da dediğim gibi beklentileri çok yüksekte tutulmadığı takdirde keyifli bir kitap. Ben bahsettiğim o eksiklere rağmen kitabı okurken gerçekten keyif aldım. :)
Görüşmek üzere L'özentiler :*